Het was warm, maandag 24/6 jl. in de annexruimte waar (naast het voltallige hoofdbestuur) een klein dertigtal leden was opgekomen om de stand van zaken rond onze vereniging te bespreken en, waar nodig, te bekritiseren. Gelukkig had de warmte geen invloed op de sfeer, er werd in goed overleg gewisseld en bevraagd.
Voorzitter Fons Visser opende met een klein overzicht van de behaalde successen in de verschillende afdelingen (zoals het landskampioenschap en de deelname aan de Champions League van de goalballers, het kampioenschap en de promotie van het eerste tennisteam, de prachtige overwinning van de cricketers in de Utrechtse derby en uiteraard ook het memorabele seizoen van de voetballers van zondag 1).
Maar vervolgens moest hij de microfoon even afstaan omdat zijn eigen herverkiezing voor een nieuwe termijn aan de orde was. Daarover was de vergadering het snel eens, onder applaus werd dit voorstel aangenomen. Waarbij nog wel de suggestie werd gedaan om te zorgen dat de kennis en de expertise die nu in zijn handen zijn (en waarvan hij soms als enige van de hoed en de rand weet) beter te borgen en te beschermen. Een goed punt waar het HB zeker mee aan de slag zal gaan.
Onze nieuwe penningmeester Tony Malhoe was daarop aan de beurt om zijn ‘maidenspeech’ uit te spreken. Hij begon met nogmaals zijn dank uit te spreken aan zijn voorganger Stanley Rutgers en nam ons vervolgens in hoog tempo mee langs alle cijfertjes en prognoses. Met als hoofdresultaat een positief saldo over 2023 en de verwachting dat ook in het lopende jaar de financiën op orde zullen zijn. Na het voorlezen van het verslag van de kascommissie (die naast hun tevredenheid over het gevoerde beleid ook nog een paar (herhaalde) aanbevelingen heeft gedaan) werd decharge verleend en mocht ook Tony het welverdiende applaus incasseren.
Trouwe volgers van de ALV’s zal het niet verbazen dat we ook uitgebreid stil hebben gestaan bij de stand van zaken rond de complexontwikkeling. Met helaas hier en daar een herhaling van zetten (bijvoorbeeld omdat de contacten met de gemeente vaak langzaam gaan maar ook omdat uitvoering van gemaakte plannen soms moeizamer gaat dan je zou willen) maar toch ook met een blik vooruit (waarbij we met name toch nog goede hoop hebben dat we op niet al te lange termijn veld 1 en omstreken aan kunnen gaan pakken). Er zijn inmiddels wel dug-outs aangeschaft voor de velden 4 en 5, er komt een nieuw scorebord op veld 1, er is een begin gemaakt met het vervangen van de urinoirs (en de rest volgt zsm) en het hek tussen de velden 2 en 3 is tijdelijk verwijderd zodat de cricketers meer speelgelegenheid hebben. De gemeente heeft ook iets gedaan aan de gevaarlijke bocht op het parkeerterrein maar de vraag is of dat veel soelaas gaat bieden.
Als apart onderwerp stond ook de horeca geagendeerd, vooral omdat er de afgelopen tijd nogal wat aan ontwikkelingen is geweest. Met als belangrijkste het mooie resultaat (met dank aan Dave Kraaijkamp) dat er een veel gunstiger drankencontract is afgesloten zodat de prijzen in het paviljoen verlaagd zijn of nog verlaagd gaan worden. Waarmee we ook op dit terrein weer wat optimistischer naar de toekomst kunnen kijken.
Omdat er over het parkeren feitelijk weinig nieuws te melden was en omdat de notulen van de vorige vergadering bij hamerstuk werden goedgekeurd, werd er vlot overgegaan naar het sluitstuk van de bijeenkomst, de rondvraag. Vaste vragensteller Maykel Tak was afwezig maar had toch gezorgd voor een paar (pittige) vragen. Deze werden zo goed mogelijk van een antwoord voorzien. Eric Pieters vroeg aandacht voor de leden die ons recentelijk ontvallen zijn. Waarop (alsnog) besloten werd om deze te eren met een moment van stilte. Wim Snooy vroeg o.a. hoe het staat met de beleidsplannen voor de langere termijn (zowel van de afdelingen als van het bestuur). Met als antwoord dat dit meer aandacht en prioriteit verdient. Jasper Wilshaus hield vervolgens een bevlogen pleidooi om meer te doen aan de stroperigheid bij de realisatie en de afhandeling van gemaakte plannen en genomen beslissingen. Hij constateert dat vragen terugkeren op achtereenvolgende bijeenkomsten waarbij niet altijd duidelijk is wat er tussentijds gebeurd is (of waarom dat niet gelukt is). Hij proeft daarover soms ergernis bij de leden en hij is bang dat we mogelijk een deel van onze aantrekkingskracht verliezen (zeker bij de jongere generaties). Fons erkent en herkent dit punt maar wijst er ook op dat een vrijwilligersorganisatie zoals wij die zijn, dit min of meer inherent met zich meebrengt. Er wordt door velen erg hard en veel gewerkt maar ijzer met handen breken lukt niet altijd zoals je zou willen. Wel kunnen we nog eens overwegen of het aanstellen van een verenigingsmanager een positieve bijdrage hierin zou kunnen zijn. Vanuit badminton kwam tenslotte het verzoek en de oproep aan de zaalvoetballers om hun doeltjes standaard op te ruimten en op te hangen zodat de andere afdelingen dit karweitje niet voor hun rekening hoeven te nemen voordat ze zelf aan het sporten kunnen. Waarvan akte!
Hierna werd de vergadering besloten en vond menigeen nog de tijd om een (nu goedkoper) biertje of iets anders te nuttigen in het paviljoen of op het terras.
Frank van den Heuvel
