Beste Herculanen,

Toen ik 13 jaar geleden begon bij USV Hercules als HJO voor 20 uur per week speelde het 1e van zowel de zondag als de zaterdag in de 2e klas. Speelden we met de jeugd nergens op landelijk niveau. Van 20 uur gingen we naar 26 uur, naar 32 uur, de rol van technisch manager kwam erbij.

We gingen van 2x per week trainen naar 3x per week met de selecties, we gingen trainen volgens een plan, we wisten voor langere tijd goede trainers aan ons te binden. Denk hierbij aan Frank Bruinis, Mitch Maas, Kevin Ligtermoet, Maykel Tak en vele anderen. Echter dat 3x trainen kon alleen doorgaan als alle andere teams ook allemaal 2x kunnen trainen. En dat met 2 ½ a 3 trainingsvelden toen nog. We maakten ieder jaar enorme stappen. Van plek 148 naar een plek in de top 15 van Nederland. Uiteindelijk genomineerd voor de Rinus Michels award (de beste opleiding van Nederland).

Ook bij het 1e , er werd doorgebouwd op het succes wat al was ingezet. Eric Speelziek werd aangesteld, Jochem Twisker erna. In totaal heb ik zelf de eer mogen hebben om 4 seizoenen lang hoofdtrainer te mogen zijn van onze club.

We kregen veel complimenten over de manier van spelen. Ik heb met enorm goede spelers mogen werken, enorm mooie wedstrijden gespeeld.

En toch ben ik op iets heel anders het meest trots. In die 13 jaar ben ik denk ik maximaal 4-5 keer met tegenzin naar de club gereden. 4 a 5 keer per week van Maasland naar Utrecht! En waarom? Ik heb veel mooie mensen leren kennen, veel vrienden erbij gekregen, ik heb me vanaf dag 1 enorm thuis gevoeld!! De club heeft e.e.a. aan me te danken, maar ik heb vooral enorm veel aan de club te danken. Ik heb zoveel vertrouwen gekregen, de mensen om mij heen hebben mij zo gesteund waardoor ik ook mezelf zo kon ontwikkelen op deze manier. Dat vertrouwen, de vele vrienden, maken mij een gelukkig iemand.

13 jaar lang, dat is 15% van je leven, ik had het voor geen goud willen missen!!

Bedankt!!

René van der Kooij